Teamtalk: Socialrun, een soort peloton van de Tour de France, rennend tegen stigma’s in de ggz
Wist je al dat Dimence behoorlijk tegendraads kan zijn? Dat wij als zorgrebellen een geheel eigen kijk hebben op hoe de ggz-zorg beter kan? Zo vinden wij bijvoorbeeld dat je mentale veerkracht ook heel goed kunt trainen door fysiek in actie te komen – bij voorkeur in de buitenlucht. Dus verplichten we iedereen om jaarlijks aan onze mudrun mee te doen en baan je je tijdens de lunchwandeling een weg tussen de bootcampers door. Echt waar? Nee, schrik maar niet (of wees niet teleurgesteld). We zijn best rebels en beweeglijk, maar dat van die mudrun en bootcamp is niet waar. Jaarlijks doen we wél mee aan een bijzonder hardloopevenement in de ggz: de Socialrun. Collega Gerrit Hoevers vertelt vol passie over zijn betrokkenheid hierbij!
De Socialrun is een jaarlijkse estafetteloop die zich richt op inclusie in de samenleving. Het evenement vindt plaats in het derde weekend van september. In 2024 is het van 20 tot 22 september. Het geld dat met de Socialrun wordt opgehaald, gaat naar projecten die zich richten op het verminderen van stigma en het verbeteren van de kwaliteit van leven van mensen met psychische aandoeningen. Teams bestaan uit ongeveer 25 personen, waaronder ten minste 8 lopers en 4 begeleidende fietsers. Vanaf vrijdagochtend tot en met zondagmiddag leggen de teams gezamenlijk een afstand van 555 kilometer af. Non-stop. Na ongeveer 55 uur komt een team gezamenlijk over de finish. Dimence vormt samen met Mediant een runningteam. Titus Olthof van Mediant is de grote motor van het team, maar onze collega Gerrit Hoevers (Verpleegkundig Specialist Ggz, Team Transculturele Psychiatrie Deventer) levert ook een belangrijke bijdrage.
Socialrun is een versie 2.0 van de Batavierenrace
Gerrit is sinds 2022 betrokken bij de organisatie. Hij was al een aantal jaren geboeid door de Socialrun. Niet alleen omdat hij zelf hardloopt, maar vooral door zijn fascinatie voor logistiek: “Ik ben erg geïnteresseerd in dit soort grote logistieke projecten, want ik denk, hoe doen ze dat? Hoe overnachten ze, waar komen ze dan precies langs, hoe regel je dat?”
In zijn studententijd was hij al in aanraking gekomen met de Batavierenrace; een estafetteloop van de universiteit Nijmegen naar die in Enschede. “Ik herinner me dat ik zelf een busje heb gereden voor een deel van de etappe, midden in de nacht. Dan zet je mensen af en pik je weer mensen op. Het is belangrijk om goed de route uit te zetten, zodat iedereen op tijd op de juiste plek is. Daar had ik leuke herinneringen aan overgehouden. De Socialrun is een versie 2.0 van de Batavierenrace. Het is best een hele karavaan. De deelnemers starten ongeveer elke 10 minuten, en dan loopt de een ook nog weer sneller dan de ander. Daar denderen dan weer de busjes doorheen, mensen op de fiets erbij, het is als een soort peloton van de Tour de France dat langs dendert.”
Strakke planning
De route van de Socialrun kan een aantal jaren over hetzelfde traject lopen, maar wisselt daarna weer. Dit jaar loopt de route meer door het noorden van het land en komt de route weer over het terrein van Brinkgreven in Deventer. Dat is extra leuk! Er wordt van alles georganiseerd rondom de doorkomst en er is voor 10 teams plek om te eten en te rusten.
Het team bestaan uit medewerkers, cliënten en andere mensen die iets hebben met Dimence of Mediant. Er is binnen het team een A- en een B-groep, elk team heeft 5 à 6 lopers. Elke 2 kilometer lossen ze elkaar af. Samen legt een groep 55 kilometer af en daarna hebben ze rust en mag de andere groep aan de bak. “En dan moet dat eerste team rusten Ze lopen ongeveer 10 kilometer per uur, dan doe je 5,5 uur over 55 kilometer. Dus voor het andere team is er 5,5 uur tijd om te eten, en ’s nachts om te slapen, en om weer op tijd bij het volgende wisselpunt te zijn. Nou ja, je kunt je nagaan, dat is een hele planning!”
Bijzondere overnachtingen
Vooral de rust- en overnachtingsplekken zijn lastig te vinden. “Je komt op rare tijdstippen aan bij overnachtingsadressen, daar zit niet elke eigenaar op te wachten. Wij komen bijvoorbeeld om half 12 's avonds binnen willen om 4 uur ’s nachts ontbijten en dan weer weg. We moeten dus met een locatie goede afspraken maken. Vorig jaar hebben we uiteindelijk een hele fijne locatie gevonden bij GGZ Eindhoven, daar hebben ze een B&B die beheerd wordt door cliënten. We hebben ook weleens op een zonnige zaterdagmiddag op stretchers op een adres midden in de natuur geslapen. En ook een keer in een gymzaal. Gelukkig bouwen we in de loop der jaren wel contacten op, maar nu de route weer wijzigt, is het zoeken naar nieuwe adressen.” Door het ‘thuisvoordeel’ dit jaar op het Brinkgreventerrein van Dimence, heeft Gerrit de eerste rustplaats al kunnen bemachtigen. Dat scheelt alweer!
Je bouwt in korte tijd een hechte band op
Het is bijzonder om met een team van mensen, waarvan de meesten elkaar niet of nauwelijks kennen, zo’n zware opdracht te voltooien. Een team wordt binnen korte tijd hecht met elkaar. Ze maken veel mee, krijgen te weinig slaap en moeten ook nog een lichamelijke inspanning leveren. Dat zijn nou niet de beste ingrediënten voor een vlekkeloze samenwerking, natuurlijk roept dat weleens spanning op. Maar ook dat draagt bij aan de band die je met elkaar opbouwt.
Zelf krijgt Gerrit van de wedstrijd niet veel mee: “Vanaf een uur of 10 zondagochtend ben ik vrij, zo noem ik dat altijd maar, en dan kan ik dus eindelijk even sfeer gaan proeven.”